Dziecko, które w okresie płodowym doznało uszkodzenia ciała, w zależności od jego rozmiarów, charakteru oraz następstw może domagać się zadośćuczynienia i renty, jeżeli zaistniały przesłanki do ich zasądzenia.
Najczęściej zdarza się to w czasie wypadków drogowych. Uczestniczenie w takim wypadku kobiety w ciąży rodzi niebezpieczeństwo dla niej i dla dziecka. Ustalenie doznanych obrażeń u dziecka w fazie prenatalnej jest obecnie, dzięki udoskonalonej aparaturze medycznej możliwe również przed jego urodzeniem, z tym że dochodzenie roszczeń może nastąpić, jeżeli urodzi się żywe. Ma prawo wówczas domagać się naprawienia doznanej szkody na takich samych zasadach, jakby została ona wyrządzona za życia na podstawie art. 444 i 445 k.c.
Przy ustalaniu żądania niewątpliwie pomocna będzie opinia lekarza specjalisty neonatologa, która powinna określać rozmiar doznanych uszkodzeń ciała lub rozstroju zdrowia, związanych z nimi powikłań i ewentualnych dalszych możliwych następstw, co pozwoli na ustalenie odpowiedzialności w przyszłości.
Każdy stan faktyczny związany z tym roszczeniem może zawierać wiele przesłanek, które powinny być uwzględnione przy wymiarze odpowiedniego zadośćuczynienia.
Jeżeli następstwa doznanych urazów w okresie prenatalnym są tak poważne, że dziecko wymaga stałej opieki, zażywania lekarstw, a także zaspokajania innych potrzeb związanych z tymi obrażeniami, to wówczas przysługuje mu renta z tytułu zwiększonych potrzeb.
W przypadku chęci skonsultowania problemu prawnego, zapraszam do kontaktu.
Comments